تاردلی: ایتالیای کونته مانند ایتالیای 1982 است؛ فریادهای بوفون به بیرون از ورزشگاه هم می رسند

طرفداری - قهرمان جام جهانی 1982 و زننده گل برتری ایتالیا  در دیدار فینال مقابل آلمان با شادی بعد از گل معروفش که در خاطرات فوتبال دوستان ایتالیایی جاودانه شد، مارکو تاردلی، با ترکیب ایتالیای فعلی و مخصوصا آنتونیو کونته آشنایی دارد. وی در گفتگو با گاتزتا دلواسپورت گفت:

آنتونیو مردی که است که در قبال کاری که انجام می دهد مسئول است. با قلبش کار می کند و همیشه صداقت دارد. او به بازیکنانش به عنوان یک انسان  نگاه می کند، نه یک فوتبالیست. کمال گرا بودن و  توجه دقیق او به جزییات، تفاوت او با دیگران را رقم می زند. به نظر من پیوستن او به چلسی مشکلی ندارد. قبول مسئولیت هدایت چلسی باعث نمی شود وی توجهش را به تیم ملی کم کند. این تنها بهانه ای برای دیگران است تا از وی انتقاد کنند. اگر بازیکنان به او اعتماد نداشتند، می توانست مشکل ساز شود اما همانطور که می دانید بازیکنان عاشق آنتونیو هستند.

تاردلی ادامه داد: 

اگر در ماه جولای، جام قهرمانی یورو را بالای سر وی ببینم سورپرایز نخواهم شد. چرا که نه؟ یورو با جام جهانی متفاوت است و تاریخ به ما می گوید سورپرایزها همیشه اجازه ورود به این رقابت ها را دارند. ایتالیا همین است. اما  در جام جهانی معمولا تیم هایی که مدعی اصلی هستند، قهرمان می شوند. همچنین من حریف فوق العاده سختی را در مقابل ایتالیا نمی بینم. اسپانیا تنها تیمی است که خوب و روان بازی می کند. سایر تیم ها مشکلاتی دارند.فرانسه با امتیاز میزبانی  و اسپانیا تیم هایی هستند که به نظر من مدعی هستند. 

از تاردلی راجع به اینکه آیا ایتالیای کنونی به  ایتالیای 1982 که جام جهانی را فتح کرد شباهتی دارد، سوال شد و وی پاسخ داد:

تیم ما منسجم و جمع و جور بازی می کرد.  همه اعضا در یک جهت پارو می زدند و  به مربی مان ایمان داشتیم. این شباهت های ایتالیا 1982 با ایتالیای کنونی است. سال 1982 ما اطمینان داشتیم که تیم فوق العاده ای داریم. به مربی مان انزو بیرزوت، اعتماد کامل داشتیم و فکر می کنم بازیکنان کنونی نیز به کونته همین احساس را دارند. 

وی ادامه داد: 

شور و شوق و جذبه  کدام بازیکن شبیه من است؟ قطعا جیجی بوفون. فریاد های او به  بیرون از ورزشگاه هم می رسند. اما همچنین می خواهم به جاکرینی اشاره کنم. بازیکنی که هنوز می تواند پیشرفت زیادی کند. او از جمله بازیکنانی است که فوتبالش را تنها با استعداد نساخته، بلکه با سخت کوشی و فروتنی به اینجا رسیده است و صبر در برابر انتقادات زیادی که علیه او بود. من تجربه مشابه با امانوئله دارم، شاید به همین خاطر است که او را انقدر دوست دارم.